ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಕರ್ಮ ಸಿದ್ಧಾಂತ

ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಕರ್ಮ ಸಿದ್ಧಾಂತ

ಕರ್ಮ ಎಂಬುದು ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದ ಕಲ್ಪನೆಯಾಗಿದ್ದು ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿನ ಕಾರ್ಯಕಾರಣ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ. ಅಂದರೆ ಹಿಂದಿನ ಪುಣ್ಯದಿಂದ ಪ್ರಸ್ತುತ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆಯದಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಪಾಪಕಾರ್ಯಗಳಿಂದ ಕೆಟ್ಟ ಪರಿಣಾಮಗಳು ಉಂಟಾಗುತ್ತವೆ. ಇದು ಅತ್ಮದ ಅನೇಕ ಜನ್ಮಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಗುವಾಗ ಅದರ ಕರ್ಮ ಜನ್ಮದಿಂದ ಜನ್ಮಕ್ಕೆ ಸಾಗುತ್ತಾ ಅದರ ಪ್ರತೀ ಕರ್ಮವೂ ಮುಂದಿನ ಜನ್ಮದ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತಾ ಮರುಜನ್ಮದ ಚಕ್ರವನ್ನೇ ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ. ಕಾರ್ಯಕಾರಣ ಸಂಬಂಧವು

ವಾಸ್ತವ ಜಗತ್ತಿಗಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ ನಮ್ಮ ಯೋಚನೆಗಳು, ಮಾತುಗಳು, ಕ್ರಿಯೆಗಳು ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಆದೇಶದನ್ವಯ ಇತರರು ಮಾಡುವ ಕ್ರಿಯೆಗಳಿಗೂ ಅನ್ವಯಿಸುತ್ತದೆನ್ನಲಾಗುತ್ತದೆ. ಪುನರ್ಜನ್ಮದ ಚಕ್ರವು ಕೊನೆಗೊಂಡಾಗ ಮೋಕ್ಷವು ದೊರೆಯುತ್ತದೆ ಅಥವಾ ಸಂಸಾರದಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ಎಲ್ಲಾ ಮರುಜನ್ಮಗಳೂ ಮಾನವನದಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಜೀವದ ಹುಟ್ಟು ಸಾವುಗಳಲ್ಲಿ ೮.೪ ಮಿಲಿಯನ್‌ಗಳಷ್ಟು ರೀತಿಯ ಜೀವಿಗಳನ್ನುಂಟು ಮಾಡುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಮಾನವ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಈ ಚಕ್ರದಿಂದ ಮುಕ್ತಿ ಪಡೆಯಬಹುದು.

ಮೂಲ
ಆತ್ಮಕ್ಕೆ ದೇಹಾಂತರದ ಪ್ರಾಪ್ತಿಯು ಉಪದೇಶವು ಮಾಡಿದ ಪಾಪಫಲಕ್ಕನುಗುಣವಾಗಿ ಆಗುತ್ತದೆ ಎಂಬ ಸಿದ್ಧಾಂತವು ಋಗ್ವೇದದಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ. ಕರ್ಮದ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯು ಮೊದಲು ಭಗವದ್ಗೀತೆಯಲ್ಲಿ ಬಲವಾಗಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿತು(c.೩೧೦೦ ಕ್ರಿ.ಪೂ).ಪುರಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಕರ್ಮದ ಪ್ರಸ್ತಾಪವಿದೆ.ಪುರಾಣಗಳನ್ನು ವ್ಯಾಸಮಹರ್ಷಿಗಳು ದ್ವಾಪರ ಯುಗದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಕಲಿಯುಗಕ್ಕೆ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಸಂರಕ್ಷಿಸುವ ಸಲುವಾಗಿ ರಚಿಸಿದರು ಎನ್ನಲಾಗಿದೆ.ಈ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಕೆಲವು ಸಂತರು ನೆನಪಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಕೇವಲ ಬಾಯಿಯಿಂದ ಬಾಯಿಯ ಮೂಲಕ ಪ್ರಸಾರ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಶ್ರೀ ಯುಕ್ತೇಶ್ವರ್ರ ಪ್ರಕಾರ ಕಲಿಯುಗವು ಕ್ರಿ.ಪೂ ೭೦೦ರಲ್ಲಿ ಆರಂಭವಾಯಿತು.

ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಗಳು
"ಕರ್ಮ"ದ ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ಅರ್ಥವೆಂದರೆ "ಕೆಲಸ" ಅಥವಾ "ಕ್ರಿಯೆ", ಮತ್ತು ವಿಶಾಲವಾಗಿ ವಿಶ್ವವ್ಯಾಪಿ ತತ್ವದ ಮೂಲಕ ಹೇಳುವುದಾದರೆ ಕಾರ್ಯ ಮತ್ತು ಪರಿಣಾಮವಾಗಿದ್ದು, ಕ್ರಿಯೆ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ, ಇದು ಹಿಂದೂ ನಂಬಿಕೆಯ ಪ್ರಕಾರ ಎಲ್ಲಾ ಅರಿವನ್ನು ಆಳುತ್ತದೆ. ಕರ್ಮವು ವಿಧಿಲಿಖಿತವಲ್ಲ, ಮಾನವನು ಶುದ್ಧ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಮಾಡಿದ ಕಾರ್ಯವು ಆತನ ಗಮ್ಯವನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತದೆ. ವೇದಗಳ ಪ್ರಕಾರ ಒಳ್ಳೆಯತನವನ್ನು ಬಿತ್ತಿದರೆ ನಾವು ನಾವು ಒಳ್ಳೆಯದನ್ನು ಕೊಯ್ಯುತ್ತೇವೆ, ನಾವು ಕೆಟ್ಟದ್ದನ್ನು ಬಯಸಿದರೆ ಕೆಟ್ಟದ್ದನ್ನೇ ಪಡೆಯುತ್ತೇವೆ. ಕರ್ಮವು ಈ ಮತ್ತು ಹಿಂದಿನ ಜನ್ಮಗಳಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ ನಮ್ಮ ಪೂರ್ಣ ಕ್ರಿಯೆಗಳು ಮತ್ತು ಅವುಗಳಿಂದಾದ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳ ಪೂರ್ಣಾಂಶವಾಗಿರುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಅದು ಮುಂದಿನ ಭವಿಷ್ಯವನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತದೆ. ಕರ್ಮದ ಮೇಲೆ ಬುದ್ಧಿವಂತ ಕ್ರಿಯೆ ಮತ್ತು ನಿರ್ಲೀಪ್ತ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗಳ ಮೂಲಕ ವಿಜಯವನ್ನು ಸಾಧಿಸಬಹುದು. ಎಲ್ಲಾ ಕರ್ಮಗಳೂ ತಕ್ಷಣ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ನೀಡುವುದಿಲ್ಲ. ಕೆಲವು ಸಂಗ್ರಹಗೊಂಡು ಈ ಜನ್ಮ ಅಥವಾ ಮುಂದಿನದರಲ್ಲಿ ಅನಿರೀಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಬರುತ್ತದೆ.

ನಾವು ಕರ್ಮವನ್ನು ನಾಲ್ಕು ವಿಧಗಳಲ್ಲಿ ಹೊಂದಬಹುದು:
ಯೋಚನೆಗಳ ಮೂಲಕ
ಮಾತಿನ ಮೂಲಕ
ನಾವು ಮಾಡುವ ಕ್ರಿಯೆಗಳ ಮೂಲಕ
ನಮ್ಮ ಆದೇಶದನ್ವಯ ಇತರರು ಮಾಡುವ ಕ್ರಿಯೆಯ ಮೂಲಕ
ನಾವು ಯಾವಾಗಲಾದರೂ ಯೋಚಿಸಿದ, ಮಾತನಾಡಿದ, ಮಾಡಿದ ಅಥವಾ ಉಂಟಾಗುವುದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾದುದೇ ಕರ್ಮ; ಈ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಯೋಚಿಸಿದ, ಮಾತನಾಡಿದ ಅಥವಾ ಮಾಡಿದುದೂ ಕರ್ಮವೇ ಆಗಿದೆ.

ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮಗ್ರಂಥಗಳು ಕರ್ಮವನ್ನು ಮೂರು ಭಾಗಗಳಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸುತ್ತದೆ:
1) ಸಂಚಿತ ವು ಸಂಗ್ರಹಗೊಂಡ ಕರ್ಮವಾಗಿದೆ. ಎಲ್ಲಾ ಕರ್ಮಗಳನ್ನು ಒಂದೇ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಅನಭವಿಸಲು ಮತ್ತು ತಡೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಅಗುವುದಿಲ್ಲ. ಈ ಸಂಚಿತ ಕರ್ಮ ದ ಸಂಗ್ರಹದ ಒಂದು ಹಿಡಿಯನ್ನು ಒಂದು ಜನ್ಮಕ್ಕೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಫಲವನ್ನು ಅಲ್ಲಿ ಅನುಭವಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಹಾಗೆ ಅನುಭವಿಸದೇ ಉಳಿದುಕೊಂಡುದುದನ್ನು ಪ್ರಾರಬ್ಧ ಕರ್ಮ ಎನ್ನುವರು.
2) ಪ್ರಾರಬ್ಧ ಫಲವನ್ನು ನೀಡುವ ಕರ್ಮವು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿದ ಕರ್ಮದ ಭಾಗವಾಗಿದ್ದು "ಬಲಿಯುತ್ತದೆ" ಮತ್ತು ಜೀವನದಲ್ಲಿ ನಿರ್ಧಿಷ್ಟ ತೊಂದರೆಯಾಗಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
3) ಕ್ರಿಯಾಮಾನ ವು ಪ್ರಸ್ತುತ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದುದಾಗಿದೆ. ಎಲ್ಲಾ ಕ್ರಿಯಾಮಾನ ಕರ್ಮಗಳು ಸಂಚಿತ ಕರ್ಮ ವಾಗಿ ಮುಂದಿನ ಜನ್ಮವನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತದೆ. ಮಾನವ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ನಾವು ನಮ್ಮ ಭವಿಷ್ಯದ ಗಮ್ಯವನ್ನು ಬದಲಾಯಿಸಬಹುದು. ಸಾವಿನ ನಂತರ ನಾವು ಕ್ರಿಯಾಶಕ್ತಿಯನ್ನು (ಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಮಾಡುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ) ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ ಮತ್ತು ಮತ್ತೆ ಮಾನವನಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿವವರೆಗೂ (ಕ್ರಿಯಾಮಾನ) ಕರ್ಮವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾ ಸಾಗುತ್ತೇವೆ.

ನಾವು ಅರಿವಿದ್ದು ಮಾಡಿದ ಕರ್ಮವು ಅರಿವಿಲ್ಲದೆ ಮಾಡಿದ ಕರ್ಮಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ತೂಗುತ್ತದೆ. ನಮಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡ ವಿಷದಂತೆ ಮತ್ತು ಉದ್ದೇಶರಹಿತವಾಗಿ ಅನುಭವಿಸುವ ಕಾರಣದಂತೆ ಕರ್ಮವು ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತದೆ. (ಕ್ರಿಯಾಮಾನ) ಕರ್ಮವನ್ನು ಮಾನವನು ಮಾತ್ರ ಅದನ್ನು ಸರಿ ತಪ್ಪೆಂದು ವಿಂಗಡಿಸಿ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಒಳ್ಳೆಯದನ್ನು ಕೆಟ್ಟದರಿಂದ ಬೇರ್ಪಡಿಸುವ ಶಕ್ತಿಯಿಲ್ಲದಿರುವುದರಿಂದ ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಮತ್ತು ಎಳೆಯ ಮಕ್ಕಳು ಹೊಸ ಕರ್ಮವನ್ನು ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ (ಮತ್ತು ಅದು ಅವರ ಭವಿಷ್ಯದ ಗಮ್ಯದ ಮೇಲೆ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುವುದಿಲ್ಲ). ಸಚೇತನ ಜೀವಿಗಳು ಕರ್ಮದ ಫಲವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಬಲ್ಲವಾಗಿವೆ, ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ನಲಿವು ಅಥವಾ ನೋವಾಗಿ ಅನುಭವಿಸಬಹುದು.
ಹಿಂದೂ ಸಂತ ತುಳಸಿದಾಸ‌ ಹೇಳುವಂತೆ: "ನಮ್ಮ ಗುರಿಯು ನಾವು ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ (ಜನ್ಮ ಪಡೆಯುವ) ಬರುವ ಮೊದಲೇ ನಿರ್ಧರಿತವಾಗಿರುತ್ತದೆ."ಸಂಚಿತ ಕರ್ಮ ದ ಸಂಗ್ರಹವು ಮುಗಿಯುವವರೆಗೂ ಅದರ ಭಾಗವನ್ನು ಪ್ರಾರಬ್ಧ ಕರ್ಮ ವಾಗಿ ಒಂದೊಂದು ಜನ್ಮದಲ್ಲಿಯೂ ಅನುಭವಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಅದು ಹುಟ್ಟು ಮತ್ತು ಸಾವುಗಳ ಚಕ್ರಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಸಂಗ್ರಹಗೊಂಡ ಸಂಚಿತ ಕರ್ಮಗಳು ಪೂರ್ಣಾಗಿ ಕಾಲಿಯಾಗುವವರೆಗೂ ಜೀವವು ಹುಟ್ಟು ಮತ್ತು ಸಾವುಗಳ ಚಕ್ರದಿಂದ ಮೋಕ್ಷ (ಸ್ವತಂತ್ರ) ಪಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ.

ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟು ಮತ್ತು ಸಾವುಗಳ ಚಕ್ರವು ೮.೪ ಮಿಲಿಯನ್‌ಗಳಷ್ಟು ರೀತಿಯ ಜೀವಗಳಿಂದ ಆಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅದರಲ್ಲೊಂದು ಮಾನವ ಜನ್ಮ. ಕೇವಲ ಮಾನವ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ನಾವು ಸಕಾಲದಲ್ಲಿ ಸಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ ನಮ್ಮ ಗಮ್ಯವನ್ನು ರೂಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿರುತ್ತೇವೆ. ಧನಾತ್ಮಕ ಕ್ರಿಯೆಗಳು, ಶುದ್ಧ ಯೋಚನೆಗಳು, ಪ್ರಾರ್ಥನೆ, ಮಂತ್ರ ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನಗಳಿಂದ ಪ್ರಸ್ತುತ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ನಾವು ನಮ್ಮ ಕರ್ಮದ ಮೇಲೆ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿ ನಮ್ಮ ಗಮ್ಯವನ್ನು ಉತ್ತಮವಾಗಿ ರೂಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಒಬ್ಬ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಗುರುವು ನಮ್ಮ ಕರ್ಮದ ಫಲದ ಕ್ರಮಾನುಗತಿಯನ್ನು ಅರಿಯುತ್ತಾನಾದ್ದರಿಂದ ಆತ ನಮಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಬಲ್ಲವನಾಗಿದ್ದಾನೆ. ಒಳ್ಳೆಯ ಕರ್ಮದ ಮೂಲಕ ಮಾನವರಾಗಿ ನಾವು ಮಾತ್ರ ನಮ್ಮ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಪ್ರಗತಿಯನ್ನು ಸಾಧಿಸುವ ಅವಕಾಶವನ್ನು ಪಡೆದಿದ್ದೇವೆ. ನಾವು ಜ್ಞಾನದ ಮತ್ತು ಸ್ಪಷ್ಟತೆಯ ಕೊರತೆಯಿಂದಾಗಿ ಋಣಾತ್ಮಕ ಕರ್ಮವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತೇವೆ.
ಕರುಣೆಯಿಲ್ಲದ ಕಾರ್ಯದ ಫಲವೇ ಪಾಪ , ಮತ್ತು ಒಳ್ಳೆಯ ಕಾರ್ಯದ ಸಿಹಿಯಾದ ಫಲವೇ ಪುಣ್ಯ . ಒಬ್ಬ ಏನು ಮಾಡುತ್ತಾನೋ ಅದು ಅವನಾಗುತ್ತಾನೆ: ಪುಣ್ಯಪ್ರದವಾದ ಕ್ರಿಯೆಯಿಂದ ಗುಣವಂತನಾಗುತ್ತಾನೆ, ಮತ್ತು ಕೆಟ್ಟ ಕ್ರಿಯೆಯಿಂದ ದುಷ್ಟನಾಗುತ್ತಾನೆ.

--

 

NaveenChinthakaaya - Creative Guy.......
http://chinthakaaya.blogspot.com/
http://cid-f2be635aeac89a38.skydrive.live.com/browse.aspx/.Public

'Argument wins the situations but loses the person. So when arguing with your loved ones, remember that situations are not more important than your loved ones...'